Dit is een lied voor de mensen die zorgen
Dat morgen de mensen al dood zullen zijn
Dit is een lied voor de doden van morgen
Begraven, bekist in een stenen woestijn

refrain:
Laat ons een bloem
En wat gras dat nog groen is
Laat ons een boom
En het zicht op de zee
Vergeet voor een keer
Hoeveel geld een miljoen is
De wereld die moet nog een eeuwigheid mee

Je breekt en je hakt en je boort door de bergen
Je maakt elke heuvel gelijk met de grond
De reuzen van nu lijken morgen maar dwergen
Vooruitgang vernielt wat er gisteren nog stond

refrain

De vis in de zeeen vergiftigd, gestorven
Het zand op de stranden vervuild door mazout
En jij door je tankers en chequeboek bedorven
Je weet zelfs niet meer waar de meeuw heeft gebroed

refrain

En zo zal dan morgen het leven verdwijnen
Verslagen door staal en gewapend beton
De maan zal dan koud op je nachtmerrie schijnen
Geen mens die nog weet hoe het einde begon

refrain

De wereld die moet nog een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee
Een eeuwigheid mee