't Heeft alles veel langer geduurd dan ik aanvankelijk verwachtte
't Begon in juli, toen jou in een bar alleen zag zitten
't Waren geen grote liefdeswoorden die mij naar jou voerden
Maar veel eer was 't de angst om weer alleen te moeten zijn
Je wilde niet in m'n ogen zien, toen'k naar je voornaam informeerde
Allicht dacht jij: Da's 'r weer een die nog 's iets met mij wil hebben
Ik trachtte toen nog met jou wat te praten, ik had jou een beetje nodig
Toen ik jou vroeg: "Zullen wij vannacht gewoon maar lief zijn voor
elkaar?"

Een waterman is een vrije vogel, met een beetje liefde te veel
Die hij met een mensenkind wil delen, telkens hij des nachts op pad gaat
Toen jij niet wou wat ik van je vroeg ben ik de nacht maar ingelopen
't Volgend weekend kwam ik terug, ik wist dat ik jou daar zou vinden
"Ik heet Luk Bral", zei ik. En jij lachte, zodoende was 't ijs gebroken
Wij dansten samen door de nacht, en wij ontwaakten in mijn bed
Wij zwierven heel de zomer samen door de Vlaamse boerendorpen
Wij deden spelletjes in 't veld en in 't koren langs de Leie
Heb ik eens, als een vampier vermomd, jou hemeltergend driftig besprongen
En toen ik weer stil naast je lag, wist ik dat ik echt van jou hield
En daar lag ik dan, de vrije vogel, helemaal gevangen door jou
Ik wou voor altijd blijven wonen in jouw warme nest van liefde

Met 't eind van de zomer kwam m'n oude zonde terug naar boven
And're mensenkind'ren deelden weer mijn bed, soms trachtte ik jou te
vergeten
De nacht, de stad, de eenzaamheid, de stier in mij wil op jacht
En dronken van een nieuw genot stort ik mij in 't avontuur
Dagen heb ik nagedacht of ik jou deze brief zou sturen
Ik weet dat 't jou pijn zal doen, dit alles zwart op wit te lezen
Ik ben zoals ik ben, en dat kan jij of ik niet veranderen
Ik blijf gewoon een vriend voor jou, maar deze week ben ik niet vrij
Ik vlieg weer uit als de vrije vogel, zoekend naar God's aangezicht
In een mensenkind van liefde dat ik meevoer door de mysterieuze nacht
Nacht, nacht