Overdag op mijn kantoor gaat alles goed Ik orden ordners ordelijk, zoals het moet Ik voel me Henry Ford in 't klein Bestel carbons bij het dozijn En voer gesprekken met Berlijn 'Ach bitte nein, Herr Schulz, ach bitte nein' Maar 's avonds op mijn kamer Als ik langzaam lig op bed Komt mijn ware aard weer boven Hoe ik me ook verzet
kertosäe: Ik ben een viespeuk in het diepst van mijn gedachten De here wereld is voor mij een groot boudoir Waar boerenknechts en hertoginnen Spelevaren op hun zinnen Elkaar hartstochtelijk beminnen En dan adieu cherie en au revoir En dan adieu cherie en au revoir
Ik was als jongetje de vieste van mijn klas Deed 's woensdagsmiddags voor de schooldeur zo een plas Maar later, in mijn puberteit Raakte ik mijn bravoure wel kwijt Als door mijn vrienden werd gevrijd Zat ik alleen en vrat me op van spijt
Dan lag ik languit op mijn bed En las het Hooglied in het geniep Ik was een heel erg stil watertje Erg vies en heel erg diep
kertosäe
Op mijn kamer staat de Venus van Milo Zonder ledematen, maar de rest is zo Die knijp ik stiekem in der wang Of'k zet symbolen op het behang Of ik jaag mijn hospita op stang Door vieze woorden te gaan schreeuwen op de gang Daarna bekijk ik foto's uit de la van mijn bureau En ten slotte ga ik slapen met de Venus van Milo