Hij wou persé een vlijmscherp cabaret
Ik kijk tussen de highbrows naar zijn zwoegen
En mag die jongen wel. Voor ons genoegen
Gaat hij voortdurend veel te laat naar bed

Hij staat zo lekker vol temperament
Zo striemend en zo meesterlijk geladen
Zich op te winden over het Kwade
Dat hij pas sinds hij tekst ging schrijven kent

Je voelt hoe hij er eigenlijk mee zat
't Moest kervend zijn en uiteraard ertegen
Toen volgde nog het moeizaam overwegen
Nou goed, ik ga dus hekelen, maar wat

Maar op de aardkorst tiert voldoende schurft
En vuile was. De opgeheven vinger
Vindt heus wel kandidaten voor de wringer
Zodat het trouw publiek straks roept: "Die durft!"

Daar staat hij met zijn vlijmscherp cabaret
En hoor toch hoe hij fel en uitgestreken
Zijn jongste evangelie staat te preken
Want preken is de vaderlandse pret