's Zondagmiddags, als mijn man aan 't vissen was
Ging ik in mijn eentje vaak een stukje lopen
Ik bekeek de plaatjes bij de bioscopen
En ik dronk een kopje thee op het terras
En ik merkte 't in 't begin nog niet meteen
Nee, ik merkte niets bijzonders om me heen
Maar op zeek're dag is 't me opgevallen
En toen zag ik al die honderdtallen
Italianen, Turken, Spanjaarden en Grieken
Die op and're dagen werken in fabrieken
Ach, ze slenteren zo doelloos door de stad
En ik dacht: Mijn God, wat vreselijk is dat

Al die hunkerende, hongerige mannen
Met die hunkerende, hongerige blikken
Uit wier leven alle vreugde is gebannen
Omdat we ze uiteindelijk laten stikken
"Het is ontzettend", zei ik tegen Mies de Rijke
"Meid, je moet op zondagmiddag es gaan kijken
Als 't mooi weer is en je hebt geen and're plannen
Naar die hunkerende, hongerige mannen"

Mies de Rijke ging direct op onderzoek
En ze zei: " 't Is inderdaad om van te huilen"
"Kom, dat is maar lariekoek", zei Toos Verkuyle
(Want daar gingen we die avond op bezoek)
"Heus, ze hoeven niet te hunk'ren in de stad
In de buurt van de Zeedijk zijn meiden zat"
Maar toen zei ik: "Nou, noem dat maar lekker vrijen
Als 't gebeurt is, sta je zo weer op de keien
En natuurlijk mag je bij die nare spoken
Na de sex geeneens een sigaretje roken"
Toen ging Toos er op een zondag zelf op af
En ze zei: "Mijn God, ik stond gewoonweg paf!"

"Al die hunkerende, hongerige mannen
Met die hunkerende, hongerige ogen
En ze zijn zo, ach je weet wel, zo gespannen
Ik was werk'lijk diep ontroerd en diep bewogen"
"Ja, 't is reuze tragisch", zei Annet van Zwieten
(Want daar waren we die avond op visite)
"Ik zal voortaan maar es vriendelijk naar ze knikken
Naar die mannen met die hunkerende blikken"

Hiervoor was meteen enorm veel animo
En we hebben er eendrachtig toe besloten
Voortaan knikten we naar al die zielepoten
En persoonlijk dee' ik af en toe ook zo
Maar dat is nu allemaal voorgoed voorbij
Sinds mijn man op zeek're zondagmiddag zei
"Schat, ik zal maar niet gaan vissen voor een keertje
Ga mee wandelen, het is zulk lekker weertje"
En toen vroeg ik: "Wil je door de buitenwijken?"
Maar hij zei: ""Ik wil es in de stad gaan kijken
't Schijnt daar 's zondagsmiddags heel raar toe te gaan
Heb ik vernomen van een Italiaan"

"Het moet hartverscheurend zijn om te aanschouwen
Al die hunkerende, hongerige vrouwen"