's Avonds op de mannenzalen, als het licht is uitgegaan
Loopt ze op reformsandalen voor een ieder klaar te staan
Met haar poeders en haar pillen en haar 'goede nacht, meneer'-en
En ze weet best wat ze willen, maar ze laat zich niet schofferen
Als er iemand durft te vragen of hij nog een nachtzoen krijgt
Geeft ze hem de volste lagen, totdat hij beteuterd zwijgt

refr.:
Dien heeft het wel bekeken
Dien hoeft niet meer zo hard
Leven voor je idealen
Dat betekent tol betalen
Dien houdt zichzelf apart

O, ze heeft wel in de gaten, waar het hun om is te doen
Waar ze constant over praten, heus, ze is niet meer zo groen
Want ze kent de fijne knepen van de blote mannenlijven
Die ze 's morgens in moet zepen en vervolgens droog moet wrijven
Maar ze laat hun vleierijen en hun mateloos gepoch
Langs haar kouwe kleren glijen, ze denkt hoogstens: "Wat dan nog?"

refr.

Vroeger had ze nog momenten, dat ze dacht: "Waarom ook niet?"
Alle weke sentimenten zo de vrije teugel liet
O, ze weet nog hoe ze rilde, als ze zwijgend zat te luist'ren
Dingen die ze toch niet wilde, zachtjes in haar oor liet fluist'ren
Maar dat is te lang geleden voor verdriet of zelfs voor spijt
Nu heeft zij haar zekerheden als excuus voor eenzaamheid

refr.

's Avonds op de mannenzalen speelt ze Florence Nightingale
En behalve dat speciale is haar eig'lijk niets te veel:
"Hier is dan de thermometer. 'k Haal de fles hoor, wacht maar even
Gaat het al een beetje beter? 'k Zal u een tabletje geven"
's Morgens vroeg, zo tegen achten, gaat ze naar haar kamer toe
Slapen zonder bijgedachten, daarvoor is ze dan te moe

Dien heeft het wel bekeken
Dien heeft het wel gezien
Maar daar is het bij gebleven
God, wat een ellendig leven
Toch een tikkeltje te preuts misschien? Hé, Dien