Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand, die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor begrijpt wat ik nu voel

Daar staat m'n laatste glas, wat sigaretten, m'n laatste boeket
En ik voel haar hand op m'n schouder en haar stem:
"alles komt wel weer goed"
Maar dat kan ik niet geloven, want dit afscheid was heel anders dan voorheen,
Dat was definitief, ik ben nu alleen en haar had ik zo lief

Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
't Is beter dat ik nu geen mensen zie
Niemand, niemand, niemand, die me troosten kan
Ik verloor m'n toekomst en m'n doel
Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor begrijpt wat ik nu voel

Ja, het komt wel vaker voor, straks komt m'n glimlach weer,
Ben ik haar weer vergeten, maar verdriet om echte liefde
Is te zwaar om mee te dragen, zij houdt niet meer van mij

Laat me alleen
Niemand die me troosten kan
Laat me, laat me alleen

Laat me alleen, alleen met al m'n verdriet
Een glimlach dat wordt pure parodie
Iemand, iemand, iemand die gelukkig was
En verloor begrijpt wat ik nu voel
Laat me alleen
Alleen

(c) Paolo Dossena / Giovanni Ullu / Cesare Gigli / Maurizio / Monte
Nederlandse tekst: Gerrit den Braber BMG Ariola