Ze waren gelukkig, altijd met z’n tweeën Daar in dat buurtje, waar hij haar ooit vroeg Daar kon je feesten en was je tevreden En om de hoek, een gezellige kroeg
En scheen de zon, dan was iedereen buiten Maakte een praatje, dat was heel normaal Niemand was minder en niemand was beter Iedereen sprak er dezelfde taal
En ze hebben een droomhuis Gewoon voor hun tweetjes Daar zijn ze gelukkig En voelen zicht rijk En in hun paleisje Daar blijven ze wonen Want daar in dat buurtje Is ieder gelijk
Ze wonnen een prijs, werden rijk en bedachten We kunnen verhuizen naar een prachtige wijk Verlieten de buurt en verlieten hun vrienden Ik zal je missen, we gaan nou tot kijk
Nu waren ze beiden ver weg van hun plekkie Daar lagen de jaren en eigenlijk hun hart Maar ze wilden het toch gaan proberen En maakten samen een gloednieuwe start
En ze hebben een droomhuis Gewoon voor hun tweetjes Daar zijn ze gelukkig En voelen zicht rijk En in hun paleisje Daar blijven ze wonen Want daar in dat buurtje Is ieder gelijk
Het was even wennen, dat wel voor hun beiden Niemand die groet of vraagt hoe het gaat Daar was geen straatfeest of kroeg in de omtrek En in ’t weekend werd het nooit laat Ze wilden graag terug, want ze misten hun buurtje Daar waar ze hoorden, daar wilden ze heen Het leek of de mensen daar veel blijer waren En of de zon daar net iets vaker scheen
En ze hebben een droomhuis Gewoon voor hun tweetjes Daar zijn ze gelukkig En voelen zicht rijk En in hun paleisje Daar blijven ze wonen Want daar in dat buurtje Is ieder gelijk
Nu zijn ze weer terug waar hij werd geboren En waar zij ooit zo verliefd op hem werd Want al die luxe kon hen niet bekoren Ze hebben de deuren weer opengezet
En ze hebben een droomhuis Gewoon voor hun tweetjes Daar zijn ze gelukkig En voelen zicht rijk En in hun paleisje Daar blijven ze wonen Want daar in dat buurtje Is ieder gelijk
En ze hebben een droomhuis Gewoon voor hun tweetjes Daar zijn ze gelukkig En voelen zicht rijk En in hun paleisje Daar blijven ze wonen Want daar in dat buurtje Is ieder gelijk