Word jij uit tederheid geboren
Dan word je zacht, bedeesd en fijn
En aan je naam laat ik dat horen:
Jij zal mijn kleine Abel zijn
Maar ach, eens word ook jij volwassen
Ik huiver, want ik denk eraan
Dat zakenlieden, geldpiassen
Dan munt uit jouw bedeesdheid slaan
Abel, jij wordt straks in hun klauwen
Een goedgeklede idioot
Die zich van alles voor laat kauwen
Dat je niet leerde op mijn schoot
Hun slogans en hun domme deunen
Hun erotiek uit de bazar
Zullen ze in jouw hersens dreunen
Jouw poezie? Vergeet die maar

Maar is mijn zwangerschap verlopen
In schuwe wanhoop en in pijn
Dan word jij heftig, driftig, open
En zal je naam dus Kain zijn
Mijn zoon, mijn storm, mijn angst en beven
Het zal, al was 't mijn eigen wens
Als jij zo wordt, mij moeite geven
Jou op te voeden tot een mens
Want kies jij voor geweld in 't leven
Dan word je hoogstwaarschijnlijk dwaas:
Wordt eerlijkheid te ver gedreven
Dan wordt het zelfbedrog, helaas
Krijg jij de smaak van strijd te pakken
Dan lok je 't uit en trek je 't aan
Dan moet zelfs ik jou laten zakken
Mijn zoon, ik ben met jou begaan

Mijn zoon, mijn Kain en mijn Abel
Hoe weet ik wat jouw lot zal zijn
Of je nu ruw zult zijn of abel
Bij voorbaat doe je me al pijn:
Want laat je je manipuleren
Omdat je willig bent en dom
Dan zou ik desnoods preferen
Dat je uitgeroeid wordt door de bom
Maar ga je wel geweld hanteren
Tegen de botte maatschappij
Dan zal een moord jouw naam onteren
En dat is 't eind voor jou en mij
Hoe kan 'k mij dus het best ontfermen
Over jouw toekomst, jouw bestaan
Om straks niet op jouw graf te kermen
Mijn zoon, laat ik je nooit ontstaan

Abel, Kain, mijn zoon