refr.:
Het afscheid deed niet zo zeer als ik had gedacht
Het afscheid deed minder pijn dan ik had verwacht
Het was eigenlijk heel eenvoudig
Het ging zomaar zonder meer
Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht
Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht

Zo'n afscheid is zo gewoon, zo koel en doordacht
Je hoort dan je eigen stem, die je mateloos veracht
Het is eigenlijk heel eenvoudig
Het gaat zomaar zonder meer
Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht
Maar de napijn moet nog komen, vanavond of vannacht

We speelden de laatste scene met de avond als souffleur
Het decor bestond alleen maar uit een verveloze deur
De tekst was versleten en bijna banaal -
Er kwam na het doek geeen applaus uit de zaal
Ik heb nog wat staan wuiven als een slechte figurant
En ik volgde met verbazing de beweging van m'n hand
Het was het gebaar van een vluchtige groet
Zo sloot ons theater zijn poorten voorgoed

refr.

Nu zit je op je kamer en je neemt een sigaret
Je speelt wat met de pluizen van de dekens op je bed
Er hangt nog een foto - een plek in het Gooi
We lachten toen veel, want het leven was mooi
Het kan je niet meer schelen, het is verleden tijd
Je zweeft wat in de ruimte, je voelt je van iets bevrijd -
Maar toch blijft de twijfel, je weet niet hoe 't komt
Je hoopt dat die stem van je twijfel verstomt

refr.