refr.:
Oh stad aan de Waal, oh stad aan de Waal
Oh ik ken er enkel smart
Toch gaat ze met mijn hart aan de haal
Al breken ze je huizen af en vreten ze je kaal
Al kraak je in je voegen
Huil ik in je kroegen
Schep ik geen genoegen in die rotzooi allemaal
Er is maar een (er is maar twee)
Er is maar drie (er is maar vier)
Er is maar een zo'n stadje aan de Waal

Ik weet niet waar ik ben geboren
Ach ja dat weet ik trouwens wel
Maar dat wil ik niet meer horen
Het was er namelijk een hel
Ik ben uit arremoei gaan zwerven
En had het noodlot bij de hand
Mijn hele toekomst lag aan scherven
Ik huilde dolend door het land

refr.

Ik trok langs bergen en langs dalen
Over weggetjes van zand en steen
Ik zong mijn droevige verhalen
Tot groot vermaak van iedereen
Toen zag ik op een mooie morgen
Die fraaie stad aan de rivier
En hup! Daar gingen al mijn zorgen
En sta ik dus te zingen hier

refr.

Ik dacht: dit is een paradijsje
Ik blijf hier tot de eeuwigheid
Ik trof er zelfs een keer een meisje
Maar raakte haar terstond weer kwijt
Het is hier net als overal hoor
Toch heb ik nooit zoveel gehad
Ik zeg publiekelijk: ik val voor
Die onweerstaanbaar mooie stad

refr.

Er is dus hier wel vaak ellende
Waar ik, al wil ik, niks aan doe
Want hoe de stad me ook verwende
Ze sloeg meedogenloos vaak toe
Maar wordt het mij eens zwaar te moede
Wel mensen hoor dan mijn moraal
Er is een doekje voor het bloeden
Dat is gelegen in de waal

Dus spring in de Waal
Dus spring in de Waal
Oh het is toch enkel smart
Toch gaat ze met mijn hart
Aan de haal
Al breken ze mijn botten
En al vreten ze me kaal
En als ik ben gesprongen
Zit er water in mijn longen
Dan denk ik tsjonge-jonge wat een rotzooi allemaal
Er is maar een (er is maar twee)
Er is maar drie (er is maar vier)
Er is maar een zo'n stadje aan de Waal