De buren spreken schande,
ze roepen God en wet.
Hun blikken schieten kogels,
doorzeven zelfs ons bed.
Mijn liefste uit geen klachten,
ze knipoogt en ze lacht.

Klein Jantje gooit met steentjes,
schrijft woordjes op de muur.
De tuin ligt weer vol vuilnis,
de bel scheld om het uur.
Mijn liefste uit geen klachten,
ze knipoogt en ze lacht.

De dakgoot lekt al maanden,
de post wordt net besteld.
De honden worden wakker,
onze dagen zijn geteld.
Mijn liefste uit geen klachten,
ze knipoogt en ze lacht.

Her schuurtje staat in vlammen,
de dronkaard grinnikt zacht.
’t Gefluister wordt steeds luider,
versplintert luid de nacht.
Mijn liefste sluit het venster,
ze kust me en ze lacht.




Muziek: Roel Van Bambost
Tekst: Miel Swinnen