Weleer heb je geleerd Dat onrecht is geschied In lang vervlogen tijden was het anders dan vandaag Nu mag je vrijuit spreken Geef nu maar kritiek Nu mag je zelfs schreeuwen: Leve de republiek!
Weleer heb je geleerd Dat onrecht nog geschiedt In verre vreemde landen zijn de mensen nog niet vrij Maar hier is alles anders Hier is men democraat Hier leeft men heel gelukkig in een welvaartstaat
Maar toch wou je gaan marcheren Al kwam je in de nor En je wou gaan protesteren Al werd je stem ook schor En toen op zekere keer verscheen je 's avonds op tv Je vond dat toch wel fijn want de buren keken mee
En toen die je dan vroegen: Wie is daar nu mee gebaat Zei je met een lach Je bent een vijand van de staat Je sprak van revolutie Tot iedereen wel wist Die vent is onbetrouwbaar, dat is vast een communist
Maar dan knipte men je haren En duwde je in de rij En toen dierf je niet meer schreeuwen: We willen Vietnam vrij! Want voor je sergeant Was een leven van geen tel Hij zei je hoe het moest, een bevel is een bevel
En kreeg je toen wat later een flinkbetaalde baan Waren al je idealen wel heel vlug naar de maan Want je had toen al een kind En je baas was liberaal Men leeft niet van de wind En dus liever geen kabaal
En als men nu dan vraagt Of onrecht nog geschiedt Dan kijk je heel verbaasd en antwoordt met een zucht: In lang verlogen tijd was het anders dan vandaag Nu mag je vrijuit spreken 't Is heel anders nu vandaag