De werknemer zit met zijn sloffen aan aan tafel
Voor hem ligt de krant die hij al uit heeft
En een pakje shag
Zijn vrouw komt binnen met een tweede bakje koffie
Zij geeft er een frou-froutje bij
Maar de werkman heeft geen trek

Vroeger dacht hij alleen aan strakke truitjes
Aan Koning Voetbal, sigaretten
Van zijn eigen merk
Nu staart hij door de geraniums naar buiten
En denkt de hele dag
Aan werk

Vroeger was hij zeker dat ze het wisten
De vakbond, de partij
Wat was hij solidair en sterk
Nu staat hij alleen
Met twintig duizend egoisten en denkt alleen
Aan werk

Werknemer, dat heb je er nou van
Jij in de WW
En je vrouw in zak en as
Waar moet je heen
Je kan geen kant meer op
Kijk maar op je TROS Kompas

De werknemer zit met zijn vrouw een pot te dammen
Vroeger zou zijn dag verpest zijn
Als hij het van haar verloor
Hij damt omdat vrouwlief bang is
Dat hij er anders op gaat rammen
Ze heeft alweer een dam
Ze staat zes schijven voor

Vroeger zou zijn baas hem niets hoeven flikken
Hij kende alle trucjes van de bond
En ondernemingsraad
Nu zit zijn slof ritmisch
Met de alarmschijf mee te tikken
De werknemer kent de hele dag
Zijn plaats

Abeider, dat komt er van
Elke maandag in de rij
Voor een paraaf
Elke dag weer lezen
Dat je profiteert
Kijk maar in de Telegraaf

Werknemer, arbeider, slaaf