De generaal heeft slecht geslapen
Hij mag niet worden gestoord
Hij ligt te suffen op zijn wapen
Tot hij een sirene hoort
Hij slaakt een vloek
Begint te denken
Als een afgerichte hond
Pakt dan het boek met oorlogswenken
Voor het westelijk halfrond
Wenk een is 'sla het boekje open'
Maar hij is al bij wenk twee
'Probeer de vijand om te kopen'
Zoals Amerika dat deed

Wenk drie: 'Ga naar de soldaten
En spreek van tranen, bloed en zweet'
Dat jij het leven wel kan laten
Maar dat niemand jou vergeet
Maar hij kan niemand inspireren
Is hij dan alleen een held
Soldaten breken hun geweren
Zonde van het defensiegeld
De generaal kan het niet laten
En slaat de laatste bladzij om
Daar staat: 'Mocht dit boek niet baten
Ga dan te rade bij de bom"

Lang hoeft hij niet na te denken
Dat heeft hij trouwens nooit gedaan
Hij sluit het boek met oorlogswenken
En gooit het uit het open raam
Daar, voor de kaart met alle landen
Blijft hij een tel eerbiedig staan
De wereld rust nu in zijn handen
Hij slikt iets weg, het is een traan
Daar het de laatste keer niet werkte
Kijkt hij gespannen naar de knop
Bidt dan tot God en vraagt om sterkte
Drukt zijn rechterduim er op

In de paddestoel staat groot 'The End'
Maar de mensen zijn al zo verwend
Die zijn alvast naar huis gegaan
De helmen diep in het gezicht
De overalls tot boven dicht
Want het kan koud zijn op de maan