Geeuwend werd ik op een morgen wakker En zie die man weer voor me uit mijn droom Een neger, uitgemergeld, ziek, een stakker Mijn schuld, denk ik, en draai me om Als ik mijn puzzeltje zit op te lossen Zie ik diezelfde neger weer op de tv Hij laat zich door een blanke man afrossen Ik zoek een wapen, een wapen met een p De revolutie is van de reclame Het onderwijs van het gezag, het houdt me dom Als God niet dood is, zegt hij ja en amen Pistool, denk ik en draai me om
De uren waarin niets gebeurt Zullen jaren van mijn leven zijn Zie ik een ruzie bij de buren Sluit ik mijn ogen, het gordijn Hoor ik mijn zwart-wit televisie Die weer over vrede zeurt Sluit ik mijn oren, dood de uren Uren, waarin niets gebeurt
Eens kon je, door de televisie aan te zetten Het gevoel krijgen dat het er van kwam Ik zat met mijn vriendin wat te kwartetten Toen ik hoorde: Portugal, Vietnam Maar het was het spel van een paar heren Met mij is er in feite niets gebeurd Ik zag mijn vrienden demonstreren Zij sloegen bressen in de sleur Voor ik het wist was ik een vader Ik dook veel te vroeg bij haar in bed Heb ik mijn vrienden, of zij mij verraden Nog een kind, dan heb ik een kwartet
Nu zit ik geeuwend thuis de tijd te doden Speel monopoly, poker en patience Ik vul moegespeeld de leegte met de mode Ik pak een tientje, want wat heb je aan een kans Zolang ik speel hoef je op mij niet te letten Ik weet van niets, ik lees niet eens de krant Ik hoef thuis maar de tv af te zetten En er is niets meer met de wereld aan de hand De kaarten zijn geschud, ik ben de joker Dat is het noodlot, daar leg ik mij bij neer Omdat er altijd wel iemand is met poker Als ik zit met carre, azen en een heer
De uren waarin niets gebeurt Zullen jaren van mijn leven zijn Zie ik een ruzie bij de buren Sluit ik mijn ogen, het gordijn Hoor ik mijn kleurentelevisie Die weer over vrede zeurt Sluit ik mijn oren, dood de uren Uren waarin niets gebeurt
Ik was een kind Ik kreeg een horloge Maar ik kon niet klokkijken Ik was een man Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik voort moest maken Ik was een vrouw Ik keek op mijn horloge En ik zag dat ik achter liep Ik was oud Ik keek op mijn horloge En ik zag dat het stil stond Ik was God, ik wist al lang hoe laat het was