Ik kijk naar de sneeuw
Mag niet van mama mee
Niet mee naar oma toe
Mijn kleine zusje wel, die is pas twee
Ik zie hoe de kinderwagen
De witte straat uit rijdt
Wat gek dat ik niet mee mag
Normaal mag dat altijd

Ik loop naar de deur
En trek mijn jasje aan
Een jongetje van acht
Om achter mama aan te gaan
Na een paar minuten rennen
Ben ik de weg al kwijt
Ik zie alleen het spoor nog
Dat naar mijn moeder leidt

Sporen in de sneeuw
Verdwijnen in de stilte
Sporen in de sneeuw
Verdwijnen

Daar staat ineens mijn zusje
Ik begrijp er niks meer van
Mama staat te zoenen
Met een vreemde man
Na een paar seconden kijken
Naar mijn moeders rug
Ik begin het te begrijpen
En ik volg het spoor terug

Papa is al thuisgekomen
Hij vraagt: "Hoe was het in de sneeuw?"
Ik durf niks te zeggen
Een minuut lijkt wel een eeuw
Ik kijk door het raam naar buiten
En als ik eindelijk wat zeg
Gaat het harder sneeuwen
Het spoor is bijna weg

Sporen in de sneeuw
Verdwijnen in de stilte
Sporen in de sneeuw
Verdwijnen
Sporen in de sneeuw
Ik vraag aan mijn vader
Komt mama nog wel thuis