Als je je verveelt en je weet niet wat het is
En je observeert een ander en je denkt er is iets mis
Maar wat dat is dat weet je niet, het zijn zijn kleren of zijn handen
Maar hij komt niet uit de randstad en hij praat een beetje raar

Je kunt nu wel zeggen 'dit lijkt op helemaal niets'
Het betreft hier niet het uiterlijk, nee, het gaat hier om de tics

Het knipperen met de ogen
Het wrijven langs de neus
Het tuiten van de lippen maar niet uit vrije keus
Het gapend schouderschokken, het schoppen van een been
Het trekken aan de vingers of het draaien eromheen
Een plotselinge grimas, het schudden van het hoofd
Het kijken naar een ander alsof je hem niet gelooft
Het rekken van een mondhoek, een speekselloze rochel
Het imiteren van een bochel
Het strijken in de haren, het trekken aan een oor
Het wrijven in je handen, waar dient het allemaal voor

Het praten in jezelf, maar net weer iets teveel
Het bollen van de wangen, het schrapen van de keel
Het steken van een tong, het spugen van een pit
Het halen van de neus, terwijl er echt niets zit

Een tic is vaak vermoeiend, maar doorbreekt ook wel de sleur
En een tic is ook wel grappig, want hij geeft het leven kleur

Gapen krabben rochel schokken wrijven bochel
Knippen schoppen fronzen rekken steken halen hikken trekken
Schudden draaien strijken tuiten mokken kijken
Wiebel snuiten tikken wringen veren drukken plukken springen