Onze buren die hebt kippen, wel tachtig van die beesten Zie hebt 'n knoepert van 'n erf, moar waor dacht i-j loopt de meesten Die hoender kakelt heel wat af, dat geet moar dom vandan Mien vrouw kump der hoast niet boaveruut, en zie kan d'r toch ok wat van
Ik bun laats noar die buurvrouw ewes, dat mens is toch zo'n kreng Ik zeg: "Ik kom ow een deuze vol vol met kippenkottels brengen' Dat wief, dat kek mien vroagend an en haalt de schouders op En zeg: "Wat mo'k met kottels, vret ze zelf moar op"
refr.: Bi-j ons veur 't huus, bi-j ons veur 't huus Doar is 't altied pröttel Bi-j ons veur 't huus, bi-j ons veur 't huus Doar ligt de hoenderkottels
Laats, toen was'k 't meer dan zat en heb 'k de buks gepakt Ik ze veur de konte schott'n, ik knall'n ze zelfs van dak Mien buurvrouw bel'n de politie op, die kwam met vol kabaal En ik, onschuldig, kreeg de schuld en 'n proces verbaal
refr.
Toen heb ik de buren vriend'lijk evroagd: "Bouw toch es een renne Zo'n ruumte woar de kippen loopt en hokskes veur de henne" Mien buurman wol doar echt niet an, zo eigenwies is hie wel Hie zegt: "Die kippen mot loslopen, dan komt ze mooi in 't vel"
refr.
De kottels legt de kippen bi-j ons, moar de eier bi-j de buren As ik dan soms 'n ei wil jatten, stoat ze weer te gluren De moed is mien in de schoen'n ezakt, 't is een ware hel As ik dan weer mien buurvrouw zie, dan krieg ik kippevel