"Ik zie 't niet meer zitten
Ik denk dat ik nok"
Zei een keerl in 't cafe
En nam nog een slok

Hie zei, hie had niks as tegenslagen
En dat iedereen dat wetten mos
Hie wol niet de sfeer noar de kloten jagen
Hie klagen d'r op los

Wat een verdriet, wat een verdriet
Wi-j huulden van 't lachen, moar hi-j lachen niet

Lig niet te zeuren
Hier in 't cafe
Geef liever een rondjen
Of better nog, twee

Wi-j wieren allemoal zo zat as een bok
En dachten: Wat dut 't der now toe
Hie zei weer: "Jongens ik denk dat ik nok"
En starten de auto

Wat een verdriet
Wi-j hebt 'm zien weggoan
Moar 't weerzien kwam niet

Wi-j hebt 'm begraven
Dat was een schok
Hie menen 't echt
Jongens, ik nok

Wat een verdriet
Wi-j hebt 'm zien weggoan
Moar 't weerzien kwam niet