Wie zingt nog van de Rotterdamse haven
Die ligt nu tussen Charlois en Den Briel
De zeemansromantiek is ook begraven
Van Ketelbink rest ons in brons alleen nog een fossiel
Toch heb ik het wel altijd volgehouen
't Verlangen naar een onbekend verschiet
En voel ik me een beetje opgevouwen
Pak ik de bus naar Overschie en zing m'n eigen lied

refr.:
In vogelvlucht de wolken in
Voor mijn part met een zeppelin
Eens even kijken hoe het is daarboven
Dat grote Rotterdam van mijn
Is als Madurodam zo klein
Ik kan gewoon m'n ogen niet geloven
Al voert de vlucht naar Montreal
Naar Dublin of naar Portugal
Hoe ook de atlas onder me is verschoven
Ik weet al wel, in elk geval
Waar ik tot slot weer landen zal
Natuurlijk op m'n eigen Zestienhoven

Ze noemen het nu al 'Rotterdam-Airport'
Dat klinkt toch aardig internationaal
Vooral omdat de stad zo populair wordt
Maakt ook dat knusse Zestienhoven het nou helemaal
Maar ondanks het succes blijft 't bescheiden
Da's moeilijk, dat ontken ik zeker niet
Toch kun je die kleinschaligheid benijden
Want juist daarom zing ik mijn weergaloze airport-lied

refr.

'k Zie soms die foto's nog uit vroeger jaren
Mijn vader heeft er vaak over verteld
Hoe 't luchtschip Hindenburg kwam aangevaren
En hoe Jan Olyslagers landde op het Schuttersveld
Het zijn zo van die Rotterdamse dingen
Van and're havens, van een and're vaart
Maar soms wil ik er ook wel over zingen
En word ik weer op Zestienhoven vogelvrij verklaard

refr.