I bi wiit wĂ€gg vo mim vertroute, ire riisegrosse schtadt, ufrĂ€ schier endlose schtrass wo mi niemer kennt, ha mi scho lang nĂŒm so elleini oder verlore gfĂŒeut wie hie, u loufe immer wiiter ohni ziu.
Refrain: u i ha heimweh nach de bĂ€rge, nach em schoggi und em wy, nach de wĂ€lder, nach de seeĂ€ u nach em schnee, und i bi wiit wĂ€gg vo dĂ€heime ire schtadt wo ni nid wett si, verlore i so viune lĂŒt wo ni nĂŒm ma gseh.
da steit si plötzlech vor mir, wie ne Ă€ngel usem nĂŒt, u fragt mi ob i wĂŒssi wos zum bahnhof geit, si seit ig ha ke luscht meh z'blibe, i ghöre eifach ni dahi, ha zwar aus probiert, doch das isch eifach nĂŒd fĂŒr mi.
Refrain
u i dr nacht di viele liechter, da chani d'schtĂ€rnĂ€ nĂŒme gseh, u sogar dr mond schint hie e andere ds si. u i luege i iri ouge, wo so klar si wie ne gletschersee, u i bi froh, dass si genauso fĂŒeut wi i.
u i ha heimweh nach de bÀrge, nach em schoggi und em wy, nach de wÀlder, nach de seeÀ u nach em schnee, und i bi wiit wÀgg vo dÀheime, ire schtadt wo ni nid wett si, u ig gloube, es geit no andere mÀngisch genau eso wie mir, genau eso wi mir.
u i ha heimweh nach de bÀrge, nach em schoggi und em wy, nach de wÀlder, nach de seeÀ u nach em schnee, und i bi wiit wÀgg vo dÀheime ire schtadt wo ni nid wett si, u wott itz zrugg, a de ort wo nig dÀheime bi.