Ach, Margrietje
De rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer
Door je tranen heen zul je weer lachen
Net zoals die laatste keer
En al denk je, dat komt nooit meer
Dat komt nooit, nooit meer terug
Ach, Margrietje
De rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer

Zit je vaak te dromen
Kun je 's nachts niet slapen
Denk je nog teveel aan toen
Wie zal je begrijpen
Het blijft toch van ons samen
Je kunt er niet veel meer aan doen
Je leven kan al leeg zijn
In vijf jaar kun je oud zijn
Ik weet wat je bedoelt
De zon hoeft niet te schijnen
Kinderen niet te lachen
Maar denk aan wat je hebt gevoeld

Ach, Margrietje
De rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer
Door je tranen heen zul je weer lachen
Net zoals die allereerste keer
En al denk je, dat komt nooit meer
Dat komt nooit, nooit meer terug
Ach, Margrietje
De rozen zullen bloeien
Ook al zie je mij niet meer

Dan wil ik weer bij jou zijn
Met je kunnen praten
Stil zijn om wat jij zegt
Omdat jij van mij bent
Je ogen weer zien lachen
Om iets wat je niet zegt
Dan kan men wel vinden:
Zoiets gebeurt wel vaker
Iedereen heeft zo'n herinnering
Die kreet zal wel terecht zijn
Het zal je niet veel helpen
Misschien als ik dit zing.

Ach, Margrietje

Ook al zie je mij niet meer
Door je tranen, zul je weer lachen
Net zoals die allereerste keer
En al denk je
En al denk je