Als je soms in gedachten de wereld ontvlucht
En mij aankijkt zonder mij werk'lijk te zien
Als ik tevergeefs probeer te raden wat je wel denkt
Welke vragen je in alle stilte stelt
Voel ik weer dat je mij nog steeds zoveel dingen verwijt
Maar weet ook: als je al mijn schulden telt
Dat van elke wond, die ik je aangebracht heb
Voel ik zelf misschien de meeste pijn

Heel veel later hoor ik dan de woorden die ik zei
Als een droombeeld gaat weer die avond voorbij
Is 't waar dat ik dat allemaal heb gezegd
Ik weet niet meer waarom, het had toch geen zin
Want ieder woord waarmee ik je pijn heb gedaan
Verwenste ik, terwijl ik 't nog sprak
En van elke wond die ik je aangebracht heb
Voel ik zelf misschien de meeste pijn

Wat is het toch vreemd in de wereld gesteld
Dat je juist degene waarvan je het meeste houdt
Zo onbedacht vernedert en zinloos krenkt
Nooit zorgen om maakt en zelden vergeeft
Maar het onrecht dat ik jou heb aangedaan
Voel ik zelf elke dag weer opnieuw
Want van elke wond die ik je aangebracht heb
Voel ik zelf misschien de meeste pijn

Er is te veel gebeurt voordat ik begreep
Dat niets op de wereld ons eigendom blijft
Dat men niet steeds moet vragen om meer dan er is.
Of dat je zelf ooit nog geven wilt
Vergeef me dat ik dit nooit heb gezien
Vergeef me als je kunt nog vandaag
Want van elke wond die ik je aangebracht heb
Voel ik zelf misschien de meeste pijn

(Reinhard Mey/Karel Hille)