Rond, als een cirkel steeds maar rond
Als de golfslag op een kiel
Zonder einde of begin
Als een eeuwig draaiend wiel
Als een sneeuwbal op een helling
Satellieten om de maan
Een ballon die eenzaam wegdrijft
De planeten in hun baan
Als de haan die 't nog niet leerde
En opnieuw zijn drie keer kraait
Want de wereld is een cirkel
Die heel stil in leegte draait
Zo is 't leven ook geweest
In de molens van je geest

Als de gang, die in een doolhof
Eindigt in een and're gang
En de klok, die tijd blijft malen
Maar niet weet van kort of lang
Als een draaideur, die blijft draaien
In een half vergeten droom
Of die kringels als het steentje
Plonst in 't water van een stroom
Als de haan die 't nog niet leerde
En opnieuw zijn drie keer kraait
Want de wereld is een cirkel
Die heel stil in leegte draait
Zo is 't leven ook geweest
In de molens van je geest

Ging die zomer echt zo haastig
Heb je toch iets fouts gezegd
Is geluk dan toch een nevel
Was die glimlach toch niet echt
Maar geluk rent door de branding
Zonder jou weer langs het strand
Onweer rommelt in de verte
Voetafdrukken in het zand
Naast haar foto op de zolder
Vind je plotseling die plaat
Waar ze uren naar kon luist'ren
Zachtjes deinend op de maat
Toen ze weg ging zag je net nog
Dat de herfstblad'ren dat jaar
Al verkleurden en versmolten
Met dat dansend gouden haar

En ze cirkelt steeds maar rond
Als de golfslag op een kiel
Geen begin maar ook geen einde
In dit eeuwig draaiend wiel
Is de cirkel die 't meest
In de molens van je geest
En je leven is geweest