Marie had eenenveertig jaren lang haar eer bewaard
Maar toen Johannes op kwam dagen ging ze van de kaart
Een kerel uit 1 stuk, ze had nog nooit zo'n stuk gezien
En hij bood daad'lijk aan om haar te trouwen bovendien
En dus leek op de dag van 't huw'lijk alles koek en ei
Des morgens tegen achten stond er al een hele rij
Van bloed- en aanverwanten voor het huis der bruid op wacht
Want naar zo'n feestje hadden ze al twintig jaar gesmacht
Om tien uur mochten ze dan eindelijk naar binnen gaan
Maar daar bleek al onmid'lijk, dat er iets was foutgegaan

Er waren geen corsages, corsages, corsages
Ach jee, wat een blamage voor de vader van de bruid
Er waren geen corsages, corsages, corsages
En als dan alles misloopt, maakt dat ook geen moer meer uit

Om klokke twalef reden zeven autobussen voor
Al toet'rend op de maat van Casanova's 'Nonnenkoor'
En ook al was dat niet het 'Bruidskoor', dat men had bedoeld
Toch vonden ze het allemaal heel fijntjes aangevoeld
Toen iedereen was ingestapt en men vertrekken wou
Riep Ome Hendrik plots'ling: "Waar is Tante Miepie nou?"
Die bleek nog in het huis te zijn en wel op het toilet:
De arme stakker kreeg het knipje niet meer van 'bezet'
Men rammelde en rukte, maar de deur die bleef potdicht
Zodat men hem op 't laatst maar uit zijn hengsels heeft gelicht

Er waren geen corsages, corsages, corsages
Ach jee, wat een blamage voor de vader van de bruid
Er waren geen corsages, corsages, corsages
En als dan alles misloopt, maakt dat ook geen moer meer uit

Zo arriveerde men op het stadhuis een uur te laat
De ambtenaar in functie was dan ook ontzettend kwaad
Hij schreeuwde: "Dacht U, dat ik hier mijn dure tijd aan gaf?
Zegt U maar effe "ja", dan bent U overal van af!"
Daarna de kerk, waar alles ook te wensen over liet:
Er was geen mens te zien en de verwarming deed het niet
En toen men na veel zoeken eindelijk de koster vond
Keek die hen minstens tien seconden aan met open mond
Om dan te zeggen: "Ik zie echt niet op tegen het werk
Maar jullie zitten volgens mij in de verkeerde kerk"

Er waren geen corsages, corsages, corsages
Ach jee, wat een blamage voor de vader van de bruid
Er waren geen corsages, corsages, corsages
En als dan alles misloopt, maakt dat ook geen moer meer uit

Toen de receptie aanbrak slaakte men een diepe zucht
Maar hier waren de moeilijkheden ook niet van de lucht
Bij 't zoenen van de bruid maakte Neef Adolf zo'n misbaar
Dat hij tenslotte afgevoerd moest worden per brancard
Nicht Truus kreeg twee keer een glas wijn in haar decollete
Maar ach, op dat gebied gold Nichtje Truus ook wel voor twee
En neef Jozefus die liep eveneens wat in het oog:
Die kreeg na urinoirbezoek zijn rits niet meer omhoog
Intusssen kreeg het jonge paar cadeaus op elk gebied
Waaronder veertig vaasjes, want die hadden ze nog niet

Er waren geen corsages, corsages, corsages
Ach jee, wat een blamage voor de vader van de bruid
Er waren geen corsages, corsages, corsages
En als dan alles misloopt, maakt dat ook geen moer meer uit

Bij het diner leek iedereen een beetje uitgeblust
Voor d'eerste keer die dag kwam de familie wat tot rust
Men at zijn karbonade en men hield zelfs zijn gemak
Toen Oudoom Krelis daar zijn nieuwe kunstgebit op brak
Maar net onder de pudding klonk gestommel bij de deur
Er kwam een vrouwtje binnen met een hoge rode kleur
Die schreeuwde naar Johannes: "Ploert, je bent met mij getrouwd!"
En mepte hem vervolgens met haar handtasje knock-out
Zo eindigde het sprookje in een drama regelrecht
Maar weet U wel, wat de familie daar nu over zegt?

Er waren geen corsages, corsages, corsages
Ach jee, wat een blamage voor de vader van de bruid
Er waren geen corsages, corsages, corsages
En als dan alles misloopt, maakt dat ook geen moer meer uit