Mevrouw van Zetten uit de derde Helmutstraat
Werd op een morgen uit haar dromen opgeschrikt
Omdat de voordeur uit z'n hengsels werd gewrikt
En een paar mannen, voor ze wist wat er gebeurde
Haar oudste jongen zomaar in een auto sleurden
Eerst was ze bang en werd daarna ontzettend kwaad
Ze holde zo in haar peignoir die auto na over de straat
Maar dat was zinloos, ze was te oud
En de politie liet het hele voorval koud
Die moesten lachen om die gekke ouwe vrouw in nachtgewaad
Nog een geluk dat men 't mens niet eens bekeurde

refren':
Hoe zou dat zijn in Nederland
Als je zou lezen in de krant
Er loopt een groepje dwaze moeders op de dam
Ze lopen rond 't monument
En de politie maakt bekend
Dat ze niet goed bij hun verstand zijn
En een bedreiging voor ons land zijn
En dat Moskou ze betaalt
Voor al hun leugens en gezwamamamamamamamamam

Mevrouw de Korte had in feite nog geluk
Die zag haar man en ook haar zoon tenminste terug
Haar man met negen kogelgaten in z'n rug
Ze vond 'm pas na weken zoeken, vragen, kijken
Tussen een stapel min of meer vergane lijken
Waar ook haar zoon lag, al z'n ledematen stuk
En mevrouw Leenders werd krankzinnig en is alle dagen druk
Met informeren op 't stadhuis
En lange brieven schrijven aan 't Rode Kruis
En 's avonds zit ze in de keuken op een harde, houten kruk
Met haar hand over een fotootje te strijken

refren'

Mevrouw Verwijen is er getuige van geweest
Hou men haar dochter, die een baby in zich droeg
Heeft ondervraagd, ze was erbij toen men haar sloeg
En ze moest zien hoe ze een hoek in werd gesmeten
Waar met een bajonet haar buik werd stukgereten
Gewoon geslacht, zoals ze ook doen met een beest
Het zou me nauwelijks verbazen als je op een morgen leest
Dat dat ook hier kan, dat 't gebeurt
En dat er mensen uit hun huis worden gesleurd
We zijn er allemaal al honderd keer getuige van geweest
En zeggen toch weer steeds "ik heb het niet geweten"

U hebt gelijk, mevrouw, meneer
Al die ellende elke keer
Je doet 'r toch niks aan
Ik zou niet weten wat
Want onze eigen maatschappij
Die is voor mensen zoals wij
Al even moeilijk en ondankbaar
Zoek 't maar uit, ze gaan d'r gang maar
Ik heb m'n dagelijkse portie wereldleed wel weer gehad