Leeg is mijn leven zonder jou, wij waren eens toch man en vrouw We kenden vreugde en plezier, maar nu nu ben je niet meer hier Ik zit nu eenzaam in ons huis, voor ons toch jarenlang een thuis Waarom toch nam de lieve heer, jou van me weg 't doet zo'n zeer
refr.: Ieder huisje heeft zijn kruisje, ieder mens zijn stil verdriet Ookal slijten oude wonden, gauw vergeten doen we niet Ieder huisje heeft zijn kruisje, dat besef je echter pas Als er iemand van je heen gaat, die voor jou de liefste was
Al ben ik nu dan heel alleen, soms praat ik uren voor me heen En vraag me zelf dan telkens af, waaraan verdien ik deze straf Een foto van ons hand in hand, hangt nu wat triestig aan de wand Toch weet ik dat ondanks de pijn, wij eens weer samen zullen zijn