Ilunpetan naiz, amets gaizto baten.
Bidai luze hontan sinistu nahi gabe.
Argi izpiren bat ikusi al banu...
hurbiltasunaren zeinua etengabe

ta miresten zaitut

Nondik nora zoaz bakardadean?
Arnas ixilean?
Gau hotzenetan, ametsetan,
zu ikusi eta gero,
esnatzen naiz egunero
ez zaitudanetik ero.

Amildegiak irenstetik gertu.
Naturaren giltza nork al du aurkitu?
Misterioaren ulertu ezinak
hauskortasuna du nire baitan sortu

ta miresten zaitut,
eta amesten zaitut,
ta miresten zaitut.

Nondik nora zoaz bakardadean?...
Maitasun honetan, bihotza zutaz
guztiz betea.
Hutsune etsia, oinazeari guztiz
itxia.

Gau eta egun zaitut faltan botako ta miretsiko.
Nahiz ta hemen ez egon ez zara inoiz nigandik joango.
Sinisten dut zutan, amodioan, bizi honetan,
zurekin berriro elkartuko naizen
eremu hortan...