In deze dagen kan het leven erg donker zijn
Wanneer de zon ons steeds vroeger haar licht ontneemt
En de wereld door grijs en grauw wordt geregeerd

De ontluikende bladeren van de lente hangen nu
aan de levenloze takken
Troosteloos en verloren, als een verre herinnering
aan het leven dat eens was?
En als een aandenken aan de onvermijdelijke dood

Die hierop volgt?
Die hierop volgt?

Met weemoed denk ik terug aan de zomeravonden
die zijn gepasseerd
En de muggen die toen dansten aan de waterkant
Maar dit alles is slechts een herinnering...

Maar dit alles is slechts een herinnering aan een tijd
die nimmer wederkeert
En nadat ik van al dit verval getuige ben geweest,
lijkt het mij dat het leven tevergeefs wordt geleefd...