Tarkan
AÞK
Yýllar yýlý gülmedi yüzüm.
Buralara doðmadý güneþ,
Ben hep güzüm.
Baþ edemedim,
Ben aþksýz edemedim.
Medet umdum hep fani para puldan,
Anladým yalan dünya malý
Yalnýz edemedim,
Ben aþksýz edemedim.
Hey!..
Ama seni gördüm göreli,
Ateþine düþtüm düþeli,
Gün doðdu sabahlarýma.Hey!..
Seni gördüm göreli,
Gözlerimiz seviþeli,
Gün doðdu rüyalarýma.
Sen o bildiðim bütün aþk bahçelerinin en nadide çiçeðisin.
Ta ilk bakýþta vurdum mühürü kalbime,
Sen ezelden vazgeçilmezimsin.
AY
Ah!..Bir bilse,
Ne adaklar adadým aþkýna;
Soldu renklerim ,eskidim uðruna.
Gökyüzüne yazdým adýný binlerce yýldýzla...
Aldýrmadý, gülüp geçti çaðrýma
Göze aldým, daðlarý deldim
Çölleri, denizleri aþtým geldim
Ah nafile, bakmadý gözyaþýma.
Ay!..Ay kahroldum.
Düþe kalka peþinde maskara oldum.
Ay!..Ay unutuldum.
Karda kýþta kurda kuþa yem oldum.
Yanarým, sana emeklerime yanarým,
Ah!..Yanarým
Ne fayda! Dönüþü yok
Yazýk! Uçtu gitti yýllarým
Ne çýkar þimdi dönsen ahh
Kalmadý ki tadým...
Kimine göre deli, divane
Kimine göre avareyim avare...
Elimi, gözümü baðladý kaderim
Ellerinde biçareyim biçare...
GÝTTÝ GÝDELÝ
Vazgeç, direnme kalbim
Vazgeç, bekleme.
Sesini duyan yok,
Boþa sitem etme.
Unut onun gibi, unut sen de...
Kaç kez denedim; seni silmeyi bir kalemde
Ne çare...
Kaç kez öldüm o uykusuz gecelerde...
Anýlarla avundum senelerce
Hep baþucumda, hala saklarým, her sözü vurgun o satýrlarý.
Yok! Yýrtýp atamadým.
Hayýr yakamadým.
O mektubu býrakýp gitti gideli
Ne aradý, ne sordu.
Vefasýz uyuttu beni
Buralarda zaman durdu,
Ah dönmedi unuttu beni.
Bir sabah alýp seni benden gittin bu diyardan
Hazin bir mektup yadigar kalan
Senden bana son hatýran
UZAK
Karný tokken sýzlanandan,
Zevk sürerken sýkýlandan,
El içinde aðlayandan, uzak tutun beni, uzak!
Uzak tutun bana, uzak...
Dost lafýndan gocunandan,
Kuþkusuyla buz tutandan,
Düþmanýna dost durandan, uzak tutun beni, uzak!
Uzak tutun bana, uzak...
Sevabýný anlatandan,
Günahýna kulp takandan,
Düþmanýna dost durandan, uzak tutun beni, uzak!
Uzak tutun bana, uzak...
Suretiyle kandýrandan,
Þeytanýyla yarýþandan,
Aynalardan kovulandan, uzak tutun beni, uzak!
Uzak tutun bana, uzak...
YANDIM
Özledim seni, düþtüm yollara
Açtým gönlümü rüzgarýna
Bir hayaldi sanki, bir macera
Yýkýldým. Kelimeler paramparça
Yandým...Yandým...
Yandým yandým ahhhh ki ne yandým!
Bana yeniden þarkýlar söyleten kadýn
Baka baka doyamadým, hem kokladým da
Sarhoþluðu geçmedi hala
Ýçimde sevdan...
Hala hoþ bir havan var
Ne güzel adýn
Bir çizik attýn gönlüme, kanattýn.
Yandým...Yandým...
Yandým yandým ahhhh ki ne yandým!
Bana yeniden þarkýlar söyleten kadýn
Baka baka doyamadým, hem kokladým da
Sarhoþluðu geçmedi hala
Ýçimde sevdan...
Seni görebildiðim yer rüyalar artýk.
Deli diyorlar bana
Ah bu ayrýlýk...
O’NA SOR
Yar yemin isteme, yemin etmem
Yeminler tutulmaz ki
Söz; o benimse
Sözün emin elde
Güvensiz tutulmaz ki,
Yaðmura sor, çöle sor, daðlara sor,
Bir tek bana sorma
O’na sor, O’na sor, O’na sor, O’na sor oofff...
Yar, gücenme.
Gözün neden yerde,
Bu ceza taþýnmaz ki.
Ellerim neden böyle buz keser anla.
Suçlama, yakýþmaz ki
Yaðmura sor, çöle sor, daðlara sor.
Bir tek bana sorma
O’na sor, O’na sor, O’na sor, O’na sor oofff...
Caným de, geçti de,
Ýstersen bitsin de.
Hak verme asla, hiç güvenme.
Haksýzsam affetme
Hak verme asla, hiç affetme.
Haksýzsan hak alma dur.
HÜP
Kalpten kalbe bir yol varsa
Bu aþktýr elbet.
Rüzgarýn yetti bana
Koptu bir kýyamet.
Aç kapýný, ben geldim
Giydiðim, ateþten gömlek.
Kuþ sütüyle beslerim seni,
Mis yerine koklarým seni,
Kalbimin saraylarý senin,
Sen aðlat, ben severim seni.
El üstünde tutarým seni,
Dizimde uyuturum seni.
Kalbimin saraylarý senin,
Ben seni yaþatýrým seni.
Tut kolumdan çek götür beni,
Hüüüp diye içine çek beni.
Yalnýz taþtan duvar olmaz
Bunu yaz bir yere;
Sarýlýp yatmazsam, uyku girmez gözüme
Dünya gözümde deðil
Olmuþum sana pervane.
SEN BAÞKASIN
Küstürdün, canýmdan bezdim
Ýnsafa gel yeter!
Ya beni de al oralara,
Ya da kalbimi bana geri ver.
Bu kaçýncý güzüm yazýna küsen
Yýllar oldu, özledim.
Bu kaçýncý unutup giden
Yine ben mi? Yine mi ben?
Yine mi oyuna gelen (yine terkedilen)
Aslýnda kimi zaman karþý koyamadým, dayanamadým
Ben de senin gibi þeytana uydum;
Seni aldattým
Ne nedamet duydum
Ne de uðruna kahroldum
Ben de günümü gün ettim
Dile kolay, sarhoþ oldum
YALAN!
Ýstedim, ama yapamadým
Üstüne gül koklayamadým,
Denedim...
Ama olmadý.
Kimseleri yerine koyamadým
Sen baþkasýn, baþkasýn...
Ah nafile, bambaþkasýn...
TAÞ
Öyle sakin durduðuma bakma.
Habersizce kopan fýrtýnalara benzerim.
Ne olur, bile bile canýmý yakma
Alet olur oyununa, seni piþman ederim...
Yar etmem,
Elleri sana zehir ederim...
Unuttun mu kurduðumuz o düþleri?
Göz göze, diz dize, o hoþ sohbetleri
Kaç mevsim yolunu bekledim
Sarardým, yazýna hasretim.
Aman.. aman.. aman.. aman..
Ne hata ettim, kabahatim ne? Söyle!
Öyle pervasýz gidemezsin hiçbir yere
Arar bulurum izini.
Bilirsin. Zýrdeliyim ben
Yakarým, yýkarým ne var ne yok, gelirim peþinden.
Taþ olurum yollarýnda...
Takýlýr, düþer ah yorulursun.
O uzaklar bize haram
Gel vazgeç; ziyan olursun.
HER NERDEYSEN
Ne kartpostallar yolladým.
Arasýna resimler koydum.
Kaç eylül daha geçti, bir cevap alamadým,
Ama ben bekliyorum...ama yok, yazmýyorsun
Peki o zaman öyle olsun
Kýrýlan kalbim olsun
Dalgalarýn, denizlerin selamý var herkesin.
Öp dediler yanaklarýndan, bir kere de bizim için...
Nerdeyse, ama nerdeysen
Kimleysen, her nerdeysen
Radyoda o þarkýyý bu sabah gene dinledim
Tam evden çýkýyordum, bir garip ldu içim
Ama ben bekliyorum...ama yok, gelmiyorsun.
Peki, o zaman öyle olsun.
Kýrýlan kalbim olsun.
Çocuklarýn, balýkçýlarýn, selamý var martýlarýn.
Öp dediler gözlerinden, bir kere de bizim için.
Nerdeysen ama nerdeysen
Kimleysen her nerdeysen.
VERME
Sebebimden doðmuþ oldum seçmeden,
Çekeceðim derdim nedir bilmeden
Yüklediðin yükle yýkýldým kaldým aman
Vereceksen akýl verme istemem
Verme, verme, verme akýl verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.
Azý karar çoðu zarar diyenler,
Niye çok alýrlar, hep az verirler.
Akla ikna olup aþký üzenler
Sanma bizden daha mutlu gezerler
Verme, verme, verme akýl verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.
Karý nerden bilsin zarardan dönen,
Döneceksen þimdi dön ben beklemem
Kovulur mu gönül, konduðu yerden
Vereceksen akýl verme istemem
Verme, verme, verme akýl verme
Vereceksen huzur ver, vereceksen huzur ver.