tam ona sarýlýrken
gördum pencereden
gülünecek ne vardý
gülüyordun ya öperken
bu gece seninle olalým canim derken
sildim seni o anda kalbimden

neydi kopan içimden
yýllar zincirinden
öldüm sanki yaþarken
kaçtým hemen o sahneden
kendimi buldum ben çalýþtýðým bu yerde
azalýr acýlar da gitgide

uykusuz her gece
bu soðuk kahvede
sabahlarým bazen günlerce
rüyalarýma gelme diye
uykusuz her gece
yorgun ölesiye
unutur muyum seni yorulsam her gece

masada boþ bardaklar
kirlenmiþ tabaklar
çoðalýyor önümde
bitmesin sabaha kadar
yakmýyor elimi artýk bu kaynar sular
yoruldukça kaybolur acýlar

uykusuz her gece
bu soðuk kahvede
sabahlarým bazen günlerce
rüyalarýma gelme diye
uykusuz her gece
yorgun ölesiye
unutur muyum seni yorulsam her gece