Er was 'ns een Chinees, met ogen als twee smalle spleten Dat hebben ze wel vaker, dat komt van 't hete eten 's Middags, op een bankje, al soezend in de zon Zag hij een kameraad, die hij nog uit Hongkong kon (Kende, joh. Oh, ja.)
En 's middags op een bankje, terwijl het flink regende Zag hij een kameraad, die hij nog uit Hongkong kende (Ja, nou is 't gelijk pokkeweer!! Nou en?)
De kameraad zou juist op wintersport naar Zell am See Had z'n ski's al omgebonden, en z'n radiootje mee Om, met een stuk muziek, van de heuvels af te sjezen Samen zijn ze toen gelijk naar Oostenrijk gerezen (Gereisd, hoor. Dat is wel goed, hoor)
Reeds in de treimcoupe, slaakte de kameraad een gil Riep: "Ik vergat me ladio, kan d'r niet tegen, 't is zo stil"
refren': Holst du die ladio of haal ik die ladio Toe hol dielie la do, lo die ladio Holst du die ladio of haal ik die ladio Hollia toe hallia diejo
Nu zat er juist een ouwe, dove mevrouw in de coupe Ze had een radiootje over, ze deed er toch niks mee De Chinezen waren blij, ze lachten en ze zongen Terwijl ze door het prachtige winterlandschap gongen (Gingen. He, verdorie.)
De Chinezen waren blij, zij kusten de vreemdelingen Terwijl ze door het prachtige winterlandschap gingen (He, gatsie, klef gedoe)
In Zell am See gekomen, trokken zij de latten aan En zijn toen met hun radio in de stoeltjeslift gegaan Maar op 't hoogste punt was er opeens een schok, zo groot Waarna pardoes de radio van hun schoot af schoof (Wacht even! Nee, 't klopt, hoor. O!)
De kameraad was is paniek, riep: "Ik kan niet zondel muziek Daal elgens in 't ravijn, da zal m'n ladio wel zijn"
refren'
En, hoog in de bergen klonk tussen 't hoorngeschal De noodkreet van Chinezen, in een vrije val Gedreven door de haast om hun radio te halen Horen wij nog immer een galm door de dalen