Die nacht bevond ik mij op de snelweg naar St.Tropez
Ik voelde aan mijn stuur dat het behoorlijk begon te waaien
In een bocht, toen mijn koplamp de berm bescheen
Zag ik een persoon naar mij zwaaien

Een beautiful lady stond daar aan de weg
Een hoedje tot diep in haar ogen
Ik stopte de auto en zei: Kom er in
Waarna wij de weg weer op vlogen
Zij zweeg als een sfinx en ik babbelde maar
Maar zij leek als in een verdoving
Is dit niet romantisch? Vroeg ik enthousiast
Nee, zei ze toen; Een beroving

refrain:
Ik was op weg naar St.Tropez
En nam een lifster met mij mee
En vraag mij niet hoe zij het vond
Maar ik rij nog altijd met haar rond

En toen in haar hand zat opeens een pistool
Zo panklaar om mij te doorzeven
Zij gromde: Kom op joh, die handen omhoog
Ik wil thans je geld of je leven
Ik stak toen van schrik mijn armen omhoog
Net toen ik een bocht in de weg nam
Zodat daar mijn auto de snelweg af vloog
En in de berm terecht kwam

refrain

Daar lagen wij rommelig over elkaar
Zij lag in zichzelf te praten
Nooit doe ik iets goed, het gaat altijd verkeerd
Zo moet ik mijzelf toch wel haten
Ik zei: Schat, dat moet je niet doen voor die poen
Je vraagt om mijn geld of mijn leven
Ik geef je het beide, we trouwen gewoon
Dat regel ik straks nog wel even

refrain