Als je wilt weten wie ik ben
Luister dan even naar dit lied
Dan is het net of ik je ook goed ken
Dezelfde ondeugd, zelfde deugd
Het begon al in onze jeugd
Ik schreef 't neer met een kroontjespen
Die pen herinnert aan m'n jeugd
Ik kende net als jij wat vreugd
Maar ook verdriet wat bij het leven hoort
't Leven is een lange straat
Die je zo af en toe verlaat
Dan loop je op een dunne draad

De eerste appel die je steelt
Was nog geen ramp maar 't is een beeld
Wat je toch altijd nog voor ogen bleef
De eerste zoen die je eens gaf
Je eerste schooldag, je eerste straf
De eerste leugen die je in een brief eens schreef
Je werd toen groter en student
De bakkersknecht, de ijscovent
We hebben allemaal toch iets gemeen
De weegschaal van gezond verstand
Weegt altijd naar de andere kant
Daar ligt 't zaagsel in een mand

Verwijt toch nooit een ander wat je bij je eigen ziet
De zon die schijnt voor jou maar ook voor mij
Het leven is een lange weg, op 't einde staan we quitte
Dan is het onherroepellijk voorbij

De korte broek wordt pantalon
't Volwassen leven dat begon
Je leerde vallen om weer op te staan
Je meldt je zonder reden ziek
En wou die dag niet naar 't fabriek
Maar zonder jou zou alles verder gaan
Je eerste auto, tweedehands
't Meisje wat je vroeg ten dans
Je was jaloers want zij keek steeds naar Frans
Jij maakte fouten net als ik
Het leven is een thermometer
En wij zijn allen toch 't kwik

Zo tussen wieg en zwarte wagen
Liggen honderdduizend vragen
Die je onbeantwoord achterlaat
We zitten vol met stommiteiten
't een is anderen verwijten
't Leven vliegt zoals een klok die slaat
Maar bij 't afscheid van 't leven
Is de weegschaal nog gebleven
Waar de wijzer recht naar boven gaat
Gelijk zijn we allen in gewicht
't Plafond is 't einde van je zicht
Dan gaat 't boek geruisloos dicht