't Is stil in ons huis, nu jij er niet bent 't Is nu geen thuis, wat ik heb gekend Je stoel is nu leeg, waar ging 't toch fout Ik voel dat je niet meer echt van me houdt Ik zie nu pas in Dat ik in 't begin Niet echt heb gepraat Nu is 't te laat
refrain: 't Antwoord ben jij, ik zit met de vraag Kom je nog t'rug, morgen, vandaag De kamer is klein maar te groot voor alleen Ik wacht al zolang, waar ben je toch heen?
De voetstap op straat, die ik me verbeeld Een wond die door tijd toch nimmer meer heelt 't Heeft wel geen zin, toch beeld ik me in Dat ik je weer voel, of zie in die stoel Maar, stoelen van hout Zijn stuurloos en koud Ik droom als ik wil Daarna is 't stil
refrain
De asbak is vol, gedachten zijn leeg De liefde is op, die ik van je kreeg Ik voel nog wat hoop, ik zie nog wat licht Op de kast ligt een brief, ik laat hem maar dicht Maar als je nog komt, op dit nachtelijk uur Dan gooien we samen jouw brief in 't vuur