Ik huil als m'n muts is afgewaaid Ik lach als de draaimolen draait En als ik verdrietig ben, ben ik alleen En vrolijk met Smurfen om me heen En als ik de zon zie, ben ik blij Met wolken en regen, dan is 't voorbij Een Smurf, dat is toch precies een mens Maar bij onze taal, daar ligt de grens
refrain: Kunnen Smurfen huilen Ja ja ja Kunnen Smurfen lachen Ja ja ja Kunnen Smurfen verdrietig zijn Ja ja ja Kunnen Smurfen vrolijk zijn Ja ja ja
Ik huil bij 't verliezen van m'n poen En lach om een clown en z'n grote schoen En vrolijk, als even de zon maar schijnt Verdrietig als zij opeens verdwijnt Een Smurf leeft net als een mens Hij heeft op z'n tijd een grote wens Al is ook een Smurf wat klein van stuk Hij heeft op z'n tijd verdriet en geluk