In een eeuwenoud kasteeltje wonen Smurfen, al heel lang
Ze zijn heel anders dan de mensen, maar ze zijn van niemand bang
Ze spreken zo hun eigen taaltje, wat ze smurfen met elkaar
Op hun hoofdjes kleine mutsjes, maar daaronder zit geen haar

refr.:
't Zijn de Smurfen die durven
En pakken jou bij je lurven
Als je niet gelooft dat ze leven en bestaan
Wij zijn de Smurfen die durven
Wij pakken jou bij je lurven
Als je niet gelooft dat we leven en bestaan

Ze kunnen door een waterkraantje, maar ook door een sleutelgat
Ze zijn veel beter dan een fakir, want ze smurfen op een keukenmat
En is er onheil in de wereld, zijn ze er als de smurfen bij
En op een dag; ben je verdrietig, maakt een Blijsmurf je weer blij

Heb je een Smurf in de smiezen, spreek dan ook de smurfentaal
Het is nu tijd dat wij het leren, om te smurfen allemaal
Ze zijn niet stout en niet boosaardig, daar zijn ze veel te smurfig voor
Want een Smurf is heel aardig, want ze gaan voor smurfen door

Als ze op een blokfluit spelen, komt opeens de toverkracht
Iedereen die gaat dan dansen, of je wil of niet, je lacht
Op de pleinen en de straten is 't dan opeens groot feest
Heel de wereld is veranderd, want de Smurfen zijn geweest

refr.

"Wij zijn hele kleine, lieve kereltjes
En als wij iemand tegen komen dan nemen wij ons mutsje af
En als wij op ons toverfluitje spelen dan gaat iedereen de straat op
Dan zijn we blij en springen en zijn overal bij jullie
En we lachen en we zingen, hahaha ha"