De straat waarin we leven Is meer dan steen en hout De straat waarin we wonen Is uit mensen opgebouwd Want achter al die ramen Schuilt geluk maar ook verdriet Alleen en toch weer samen Als je 't ziet
refrain: Sta even stil bij de mensen uit je straat Sta even stil waar 't leven verder gaat Sta even stil bij 't geluk van nummer zeven Sta even stil bij 't verdriet van nummer negen
Kom, loop eens even binnen Bij die man daar voor 't raam Hij is daar oud geworden Maar niemand kent zijn naam Een traan blinkt in z'n ogen Als iemand met 'm praat Hij zat daar al die jaren 't Is een stukje van de straat
refrain
Al staan er stenen muren Toch leef je naast elkaar Je bent allemaal toch buren Zo gaat 't jaar na jaar Een groet, een kleine glimlach Dat is waar 't om gaat Dan pas komt er leven In zo'n stenen straat