Je denkt dat zij niet weet wat ze aan je heeft
Maar je bent het open boek waar zij het liefst in leest
Al je honger, al je twijfel, al je spijt
Waarvan je nu niet weet dat je dat nog krijgt

Zij neemt je zoals je bent
Met al je gebreken zal ze nooit vergeten
Wie je echt bent

Je speelt het raadsel, speelt de man van het moment
Loopt aan haar hand, denkt dat de halve stad je kent
Zoveel vrouwen, elke vinger minstens tien
Maar pas nadat ze je met haar hebben gezien

En zij neemt je zoals je bent
Met al je gebreken zal ze nooit vergeten
Wie je echt bent

Omdat een blik genoeg is voor haar
Ja, een blik genoeg is voor haar
En dan kijkt ze lachend door je heen
Dus denk nou niet
Dat je de situatie meester bent

Je haalt je schouders op en twijfelt geen moment
Wanneer ze lachend zegt dat jij de beste bent
Het was nooit anders en bij jou allang bekend
Zo in haar armen lijk je haast een hele vent