Er was eens een blindeninstituut, en God was daar koning, en de blinden
waren
blind opdat Gods werken in hen openbaar zouden kunnen worden

Maar de blinden vonden dit niet leuk. En ze vroegen God? "God, u bent toch
goed
"En god zei: "reken maar van yes!" (God was ook koning van een Engels
blindeninstituut)

En de blinden vroegen: "Maar God, als u goed bent, waarom maakt u ons dan
niet
ziende?" En God zei: "Ja hoor eens jongens, ik ben geen oogarts," en hij
schiep
de doven

Maar de blinden namen dat niet. Ze onttroonden God, en zetten een jongen,
die
nog een heel klein beetje kon zien, op de troon, koning Eenoog

En toen koning Eenoog een half jaar aan de macht was, gebeurde er een
wonder
Door een geweldige operatie kreeg hij zijn gezichtsvermogen terug

Maar ja, je kunt nog zulke goede ogen hebben, als daar een enorm dom stel
hersens aan hangt, stelt het natuurlijk nog niets voor. En koning Eenoog
was
heel erg dom

Koning Eenoog was het resultaat van 30 generaties inteelt die weer het
resultaat
waren van 35 generaties inteelt. Vergeleken bij hem was Willem Alexander
een
genie

En Koning Eenoog overzag zijn rijk met zijn klare, heldere, doch uiterst
lege
blik, en deed iets heel erg doms: hij begon bevelen te geven en decreten
uit te
vaardigen, want hij wist wat goed was voor de blinden. Maar een blinde
was het
daar niet mee eens

Die ene blinde zei: "Ik maak zelf wel uit wat goed voor mij is, Koning
Eenoog"
en hij ontsnapte. Hij liep door alle mijnenvelden heen, kroop onder het
prikkeldraad door, maar hij had nog geen vijftig meter in onze vrije
wereld
afgelegd, of hij werd overreden door een trekker van een boer, die op het
land
bezig was met boeren

Er was eens een man in een pianowinkel die hem geen piano wilde verkopen

Hij zei: "Reik nooit verder dan uw stok lang is. Je moet als mens je
plaats
kennen. Ik had concertpianist kunnen worden maar ik heb het niet gedaan,
want
ik had een gezin te onderhouden. Je moet als mens je beperkingen kennen."

Gedwee liet hij zich de winkel uitleiden. "Wacht maar," dacht hij, "we
zullen
nog wel eens zien."

Twee dagen later kwamen de mannen van de Wehkamp met artikelnucabareter
4016
drumstel 7-delig. Nu kon hij zelf de bliksem laten sissen, de donder
laten
rollen, de zwepen van de koetsiers laten knallen, salvo's lossen uit ak47
machinegeweren, bocabareten tot ontploffing brengen bij gebouwen van
rechtse
instellingen, en eindeloze goederentreinen door de kamer laten rijden.
Door de
treinen ontdekte hij de kracht van het ritme

(Ik heb op een blindeninstituut gezeten. Zo'n soort indianenreservaat maar
dan
voor blinden. Dat lag vlakbij de Douwe Egbertsfabriek, dat
blindeninstituut
Als je vijf seconden je kop buiten de deur hield had je gelijk honderd
waardepunten gespaard. Maar op dat blindeninstituut hadden wij een
leidster
juffrouw Klaartje. Ze was ongetrouwd, achter in de veertig, en ze wist
wel, dat
ze de rest van haar leven op dat blindeninstituut zou moeten slijten. En
laat
het nou net die juffrouw Klaartje zijn, die 's avonds aan mijn
kinderbedje kwam
zitten. Dan blies ze haar stinkende, gefrustreerde adem in mijn
onbevlekte
kindergezichtje en zei dan: "Jongen, jij zult het later op de wereld nog
heel
erg moeilijk krijgen.")

Hij oefende en hij oefende, en toen op een avond toen hij zat te oefenen,
ging
de bel. Voor de deur stond een man, die Engels sprak. "Hallo," zei de
man, maar
dan in het Engels, "Hallo, were you that drucabareter I heard"? En hij
zei
"Yes." "Well," said the man, "I'm in trouble. I'm the manager of the most
famous popgroup in the world, and tonight we should give a concert. But
one of
the members of the band has fallen ill, the drucabareter. Would you,
should
you, if you, could you..???"

Het concert was uitverkocht. Achter het podium stonk het naar bier en
zweet. En
toen ze het toneel op kwamen barstte er een orkaan van gejuich los, in
hun
richting. Hij telde af, en ze begonnen te spelen. Het werd een
wereldconcert
Ze moesten hem na afloop het podium af dragen. De volgende dag
schreeuwden de
kranten: "Blinde redt concert, zieke drucabareter vervangen door veel
betere."

Hij nam de naam aan van de zieke drucabareter. Zelf had hij icabareters
geen
naam, hij was blind zonder naam, hij was alle blinden, hij was de
allesomvattende nonvisualiteit, kortom, hij zag de ballen