Er was eens een blindeninstituut, en God was daar koning, en de blinden waren
blind opdat Gods werken in hen openbaar zouden kunnen worden

Maar de blinden vonden dit niet leuk. En ze vroegen God? "God, u bent toch goed
"En god zei: "reken maar van yes!" (God was ook koning van een Engels
blindeninstituut)

En de blinden vroegen: "Maar God, als u goed bent, waarom maakt u ons dan niet
ziende?" En God zei: "Ja hoor eens jongens, ik ben geen oogarts," en hij schiep
de doven

Maar de blinden namen dat niet. Ze onttroonden God, en zetten een jongen, die
nog een heel klein beetje kon zien, op de troon, koning Eenoog

En toen koning Eenoog een half jaar aan de macht was, gebeurde er een wonder
Door een geweldige operatie kreeg hij zijn gezichtsvermogen terug

Maar ja, je kunt nog zulke goede ogen hebben, als daar een enorm dom stel
hersens aan hangt, stelt het natuurlijk nog niets voor. En koning Eenoog was
heel erg dom

Koning Eenoog was het resultaat van 30 generaties inteelt die weer het resultaat
waren van 35 generaties inteelt. Vergeleken bij hem was Willem Alexander een
genie

En Koning Eenoog overzag zijn rijk met zijn klare, heldere, doch uiterst lege
blik, en deed iets heel erg doms: hij begon bevelen te geven en decreten uit te
vaardigen, want hij wist wat goed was voor de blinden. Maar een blinde was het
daar niet mee eens

Die ene blinde zei: "Ik maak zelf wel uit wat goed voor mij is, Koning Eenoog"
en hij ontsnapte. Hij liep door alle mijnenvelden heen, kroop onder het
prikkeldraad door, maar hij had nog geen vijftig meter in onze vrije wereld
afgelegd, of hij werd overreden door een trekker van een boer, die op het land
bezig was met boeren

Er was eens een man in een pianowinkel die hem geen piano wilde verkopen

Hij zei: "Reik nooit verder dan uw stok lang is. Je moet als mens je plaats
kennen. Ik had concertpianist kunnen worden maar ik heb het niet gedaan, want
ik had een gezin te onderhouden. Je moet als mens je beperkingen kennen."

Gedwee liet hij zich de winkel uitleiden. "Wacht maar," dacht hij, "we zullen
nog wel eens zien."

Twee dagen later kwamen de mannen van de Wehkamp met artikelnucabareter 4016
drumstel 7-delig. Nu kon hij zelf de bliksem laten sissen, de donder laten
rollen, de zwepen van de koetsiers laten knallen, salvo's lossen uit ak47
machinegeweren, bocabareten tot ontploffing brengen bij gebouwen van rechtse
instellingen, en eindeloze goederentreinen door de kamer laten rijden. Door de
treinen ontdekte hij de kracht van het ritme

(Ik heb op een blindeninstituut gezeten. Zo'n soort indianenreservaat maar dan
voor blinden. Dat lag vlakbij de Douwe Egbertsfabriek, dat blindeninstituut
Als je vijf seconden je kop buiten de deur hield had je gelijk honderd
waardepunten gespaard. Maar op dat blindeninstituut hadden wij een leidster
juffrouw Klaartje. Ze was ongetrouwd, achter in de veertig, en ze wist wel, dat
ze de rest van haar leven op dat blindeninstituut zou moeten slijten. En laat
het nou net die juffrouw Klaartje zijn, die 's avonds aan mijn kinderbedje kwam
zitten. Dan blies ze haar stinkende, gefrustreerde adem in mijn onbevlekte
kindergezichtje en zei dan: "Jongen, jij zult het later op de wereld nog heel
erg moeilijk krijgen.")

Hij oefende en hij oefende, en toen op een avond toen hij zat te oefenen, ging
de bel. Voor de deur stond een man, die Engels sprak. "Hallo," zei de man, maar
dan in het Engels, "Hallo, were you that drucabareter I heard"? En hij zei
"Yes." "Well," said the man, "I'm in trouble. I'm the manager of the most
famous popgroup in the world, and tonight we should give a concert. But one of
the members of the band has fallen ill, the drucabareter. Would you, should
you, if you, could you..???"

Het concert was uitverkocht. Achter het podium stonk het naar bier en zweet. En
toen ze het toneel op kwamen barstte er een orkaan van gejuich los, in hun
richting. Hij telde af, en ze begonnen te spelen. Het werd een wereldconcert
Ze moesten hem na afloop het podium af dragen. De volgende dag schreeuwden de
kranten: "Blinde redt concert, zieke drucabareter vervangen door veel betere."

Hij nam de naam aan van de zieke drucabareter. Zelf had hij icabareters geen
naam, hij was blind zonder naam, hij was alle blinden, hij was de
allesomvattende nonvisualiteit, kortom, hij zag de ballen