Hij zoekt een stok om mee te spelen
Gaat niet naar school zoals zo velen
Hij loopt op zijn blote voeten door het zand
Met zijn kleine zusje huilend aan zijn hand
Waar is hij beland?

Zij zoekt een tak om mee te vegen
Woont in een huis van gevonden stenen
Ze is al heel haar leven ondervoed
En hoe oud ze is weet ze niet zo goed

En opeens komt daar die lach
Want ze leven met de dag
Ze laten zich niet leiden door hun leed
Ze zien alles relatief
Want het leven is hun lief
Ze zorgen dat hun hart het niet begeeft

Hij zoekt wat hout om te verkopen
Moet op het land uren lopen
Hij hoopt dat het gaat regenen vandaag
En of de oogst het haalt is nu nog maar de vraag

En opeens komt daar die lach
Want ze leven met de dag
Ze laten zich niet leiden door hun leed
Ze zien alles relatief
Want het leven is hun lief
Dat is iets wat men bij ons wel eens vergeet
We zijn het kwijt, we zijn het kwijt
We zijn het kwijt, we zijn het kwijt
Relativiteit

En waar blijft bij ons die lach
Hij wordt minder elke dag
We vergeten waar het allemaal om draait
Zoek het kind weer in jezelf
Zie het leven als een spel
Zorg dat het niet zomaar overwaait
Het leven is dun gezaaid
Het leven is dun gezaaid