Ik heb een oude studie-vrind, vaak ga ik hem bezoeken
Hij zit niet meer, als vroeger, met z'n neus boven de boeken
Er is iets veel gewichtigers gekomen in z'n leven
Sinds dat hij aan z'n jongste zoon een spoortrein heeft gegeven

refr.:
Speelt papa met zijn spoortje, zijn spoortje, zijn spoortje
Komt hij van zijn kantoortje, begint voor hem de pret
Dan is hij de stations-chef en draagt een rode pet
Dan zwaait hij met een spiegelei, bestuurt zijn spoorwegnet
Speelt papa met zijn spoortje, zijn spoortje, zijn spoortje
Komt hij van zijn kantoortje, begint voor hem de pret

Jantje, ik geloof dat we nou een nieuwe lijn gaan openen van de
keuken naar de salon

Hij heeft een schakelbord gemaakt, daar zit hij mee te seinen
Daar regelt hij de wissels mee en dirigeert hij treinen
Hij blaast op fluitjes, drukt op knoppen, is de prins te rijk, en
Z'n zoontje, waar 't spoor van is, die mag d'r fijn naar kijken

Papa, mag ik nou met de wissel spelen
Nee, jongen, nee

refr.

Zeg Jantje, dat station onder de tafelpoot bevalt me niet
Ik zet 'm bij 't dressoir

Vraagt iemand aan z'n bankloket hoe of 't met de beurs gaat
Dan zegt hij dat de hele boel op het verkeerde spoor staat
En vraagt z'n vrouw hem huishoudgeld, zegt hij zacht aan haar oorje
"Geld is d'r niet maar 'k maak je aandeelhouwer van m'n spoortje

refr.