De eenzame sterveling
Dwalend door de peel
Gelokt door een kinderlijk gejank...
Een doodskreet klinkt
Als de sterveling is gegrepen
Een doodse stilte volgt...

Als hij wordt ontdaan van zijn bloed!

Roerloos ligt het ven
Als was daar niets gebeurd...
Doch ergens in dit donker diep
Staren groene ogen
Wachtend op wat komen gaat...

Groene ogen staren
Vanuit het ven zo zwart
Zwart als de nacht...
Kindergeschrei deint
Over de drassige vlakten
Galmend over beek en ven...

Verlokt is verloren!