Omdat de altijd were dezelfde vragen steltof dat ‘t succes aleene in mijn leven telt.
Ofdat ik met de vrèwen compromissen heb gemaakt
en hoe da’k uit de klèwen van mijn vijanden ben geraakt
heb ‘k er hier maar een liedje over gemaakt.

Doet dat, doet dat, doe da wa
wat dat doet, ‘t is toch dat.

‘t Succes, ja ‘t succes, ik heb het wel gesmaakt
en ben d’ er ook deure in den ambras geraakt.
‘t Succes is een wapen dat altijd overwint
waardeur dat-de gemakkelijk zelve wordt verblind
zodat d’uw eigen wegen niet meer vind.

Doet da, doet da, doet da da
ja dat doet da, da doe da.

De vrèwkes, de vrèwkes, ‘k heb er al wat gekend.
Ze hebben mij dikwijls, ja, ‘t meest van al verwent.
Ach ja, ik weet het ook wel, ik was dikwijls verkeerd,
maar ‘k heb ze in mijn beelden en liedjes altijd vereerd,
en zo nog ‘t meest van ulder geleerd.

Deed da, deed da, deed da da,
ja da deed da, da dee da.

De vijanden, de vijanden, ‘k heb er wees gerust.
Toch hoop ik dat de tijd die haatgevoelens blust.
Tot hiertoe heeft de vijand mij nog altijd niet gekraakt
al heb ik mij mee mijn kunsten dikwijls kwetsbaar gemaakt
maar zo verre zijn ze nooit geraakt.

Doenze doenze doenze da,
ja ze doen da, ze doen da.

De vrienden, de vrienden trokken mij dikwijls mee
naar drank en het spel en de liedjes op café.
Maar ‘t was ook deur de vrienden da ‘k altijd herbegon
mijn gedachten te verbeelden en da ‘k mijn luisterliedjes zong,
waarmee da ‘k veel problemen overwon.

Deed da, deed da, deed da da,
ja da deed da, da deed da.