Het leven hier op aarde is al zo rap voorbijwe trappelen en ‘n en tredmolen ter plaatse zij aan zij
maar ‘t is ne mallemolen, ‘t verrapt van langsom meer
en ik mee mijne velo rije door dat druk verkeer.

Mee mijne velo, trappe trappe trap
‘t ga wel nie’ zo zierre, maar toch voldoende rap
veur het zweten vind ik wel ne drogelap
en tegen de regen heb ik mijn zottekap.

‘k Weet wel dat ne velo niet hoog in aanzien staat
omdat een auto chiquer is en veel rapper gaat
maar mee al die snelheid zijt ge niets gebaat
als ge met uw kerre in de file staat.

Mee mijne velo, trappe trappe trap
‘t ga wel nie’ zo zierre, maar toch voldoende rap
veur het zweten vind ik wel ne drogelap
en tegen de regen heb ik mijn zottekap.

Als ge deur de stad rijd eender waar da’ de gaat
alhier meugde niet door, aldaar weer een plakkaat
waar da’ de mee nen auto niet deure geraakt
ik ‘n heb nog nooit mee mijne velo veel omwegen gemaakt.

Mee mijne velo, trappe trappe trap
‘t ga wel nie’ zo zierre, maar toch voldoende rap
veur het zweten vind ik wel ne drogelap
en tegen de regen heb ik mijn zottekap.

‘n en oude chinees vertelde overlaast
dat ons ziel zich aan het tempo van een muilezel verplaatst
en dat ons jachtig leven ons geen diensten bewijst
want dat ons eigen ziel aan zijn eigen tempo reist.

Mee mijne velo, trappe trappe trap
‘t ga wel nie’ zo zierre, maar toch voldoende rap
veur het zweten vind ik wel ne drogelap
en tegen de regen heb ik mijn zottekap.

Het leven is vluchtig, voorbij gelijk ne zucht
wij snellen per auto vliegen door de lucht
‘t moet allemaal rap gaan we nen genen tijd
wie weet zijn we daardeure een beetje ons eigen ziele kwijt.