Als de pleuris uitbreekt, de waarheid zich wreekt
Beschaving verbleekt, een vriend me doodsteekt
Dan is het eindelijk zo ver dat een grens is bereikt
Een grens niet bestaat -lijkt!- maar er wel is
Na die grens komt de pleuris
En alles van daarvoor is net alsof het nooit gebeurd is
Dan is het voorgoed over, je wil het niet geloven
En nee, 't is geen ingreep van boven
Hardlopend naar de grens gaat altijd door
Na een tijdje gaan we er weer met z'n allen voor
Een grote groep mensen is dan je vijand
Ook in Nederland is er onderhuids heel wat aan de hand
Hier slaan we net zo goed elkaar de hersens in
Dood en verderf, daar geven we toch les in
Hoe grof je het nu ook bedenkt, de waarheid achterhaalt
Dan is moord op straat geen sterk staaltje meer man
En vraag me niet met welke reden, of onder welke naam
We elkaar dan weer naar het leven staan
De mens werkt zo, dus doet het zo
Opeens is de grens daar en gaat het zo:
"Hee punk moederbeuker, hoor je bij die
Dan hoor je niet bij mie, dus bloed is wat ik zie"
Er volgt een moord, die moet weer vergolden worden
En weer vice versa en zo krijg je gewonde horden
Met mensen die elkaar verwensen
Punks kennen alleen de grenzen
Van hun eigen kortzichtig gezicht hun plicht
Hun eigen gelijk met bloed te bewijzen
Gruwels rijzen, slachtoffers krijsen
Als jij en ik elkaar naar de hel verwijzen
Als de pleuris uitbreekt, moet je weer een kant kiezen
Want onpartijdigheid word niet vergeven: dus verliezen
In een strijd om een strijd is als excuus een slappe reden
Snode plannen te smeden, afgeleid van het verleden
En dan verklaart de leider jongens: "dat wordt rechtgezet,
Zet op die baret, schiet af die raket"
Daar ga je dan, tanden op elkaar, voor elkaar
Voor je eigen kliek, dan sta je daar
Met een schietijzer in je hand
Ga je door het hele land en schiet al die je niet mag van kant
Dan wordt er weer gepraat, een staakt-het-vuren
Mocht niet lang duren, maar na uren en uren
Is de vrede weer daar, houden we weer van elkaar
Hee, homies met een ouwe jongens krentenbrood gebaar
Tot een oerinstinct weer doordringt, een gek bespringt
Die als leider weer een groep tot moorden dwingt
En weer, en weer, en weer, ja telkens weer

Dingdong