Toen de school weer was begonnen
Sprak de juffrouw voor de klas
"Wie van jullie kan vertellen
Waar hij met vakantie was
Wie vertelt er een verhaaltje
Van wat hij het mooiste vond?"
Juffrouw wachtte een minuutje
En keek vragend in het rond
Eindelijk verscheen een vinger
En een stem riep onverwacht
"Ik, juffrouw, ik zal vertellen
Van mijn pa zijn farkensjacht!"
Zo gebeurde het, dat Jantje
Voor de klasse kwam te staan
Hij gevoelde zich Couperus
En ving zijn verhaaltje aan
"Wah, juffrouw, daar ginds in Krawang
Ister farkens, groot en klein
Als je wil, je kan veel schieten
Maar niet zenuwachtig zijn
Op een dag, mijn pa met vrienden
Pak zijn spuit en ga weer uit
Ik mag mee! Wah! Mooi kaliber
Als hij schiet, geef groot geluid
Eerst wij lopen door de sawah's
Langs tegallans, al maar voort
Zien maar niks, geen enkel
En mijn pa zeg lelijk woord
Eindelijk, na tien minuten
Zeg mijn pa: "Jan, hou je sm...l"
Itoe dia nja, zo'n kanjer
Wah! Juffrouw, zo groot, betoel
Ik duik weg in alang-alang
En ik voel mijn hart al klop
Toen een schot; doerr! en de kogel
Vliegt den farken door zijn kop...!"
"Jan, hou op!", riep toen de juffrouw
"O, mijn oren doen me pijn
Foei! Den varken is geen Hollands
Moet het niet het varken zijn?"
"Nee, juffrouw", zei Jan met glorie
"Wah, u weet nog niet misschien
Dese geen onzijdig farken
Mannetje, heb zelf gezien..."