Nadat de islamieten inderhaast
Maar zo te zien niet werkelijk verbaasd
Hun biezen hadden moeten pakken
Toen vierden wij een overwinningsfeest
Ons landje was té lang té vol geweest
Met religieuze maniakken

Besneden extremisten
Bron van burgertwisten
Potentiële terroristen
Ach ze waren hier wel, maar
Wij zijn liever onder elkaar

De daklozen en illegalen kraakten
De leeggekomen huizen, en ze maakten
Een godvergeten teringbende van zo'n wijk
De maat was vol. We sloegen ze elk pand uit
En joegen ze de stad uit en het land uit
Zo redden wij ons koninkrijk

Luie profiteurs
Uitkeringsfraudeurs
Zo iets inferieurs
Ach, ze waren hier wel, maar
Wij zijn liever onder elkaar

Nadat we alle junks en criminelen
En praktiserende intellectuelen
Verscheept hadden naar fraaie oorden
In 't weidse Noorden

Nadat ook de Chinezen en Hindoestanen
De zwarten en de Oost-Europeanen
Verhuisd waren naar waar ze hoorden
Het groene Noorden

Nadat de homo's en de marxisten
Milieufanatici en veganisten
Gehuisvest waren waar ze niemand stoorden
Het verre Noorden

Toen klonk opeens in 't Gronings, Fries en Drents
In 't Russisch, Pools, Chinees en Papiaments
Eén primitieve kreet: ten strijde!
Daarop is die vijandelijke horde
Uitzinnig van bloeddorstigheid geworden
Een oorlog was niet meer te vermijden

Oproerkraaiers
Dood- en verderfzaaiers
Landverraaiers, matennaaiers
Ach, ze waren hier wel, maar
Wij zijn liever onder elkaar.

Er werd van Roodeschool tot in de Randstad
Gemoord, verkracht, gefolterd en gebrandschat
Tenslotte overwon het kwaad
We zijn gevlucht, naar 't zuiden, naar de grens
Maar hoorden daar dat België geen mens
Als vluchteling het land in laat

Ver van huis en haard
Vogelvrij verklaard
Vijandig aangestaard
Door die Belgen, die ons wel kennen, maar
Zij zijn liever onder elkaar